Söylenecek çok söz vardı da
Sükût daha çok yakıştı dilime
O yüzdendir ki
Her şeyi havale ettim Rabbime…
Beklemek
Seni görünce düştü zihnime
Sordular ne kadar,
Cevap verdim:
Allah kavuşmamıza izin verene kadar.
Bazı şeyleri konuşmak kolay değildir
Önce çay ile demlenir
Sonra dua ile beslenir
En son âminlerle süslenir
Ve iş tevekküle bırakılır…
Rabbim seni seven kullarını
Ağlarken ağlayacak
Gülerken gülecek
Ve dua ederken duasına katacak
İnsanlarla beraber eyle…
Nazını çektiklerini sevda sandılar,
Kahrını çekmeye gelince iş,
İlk seviyorum diyenler kaçtılar.
Gel kavuşalım
Bizi görenler
İki cihan bir araya gelmiş desin
Sevdiğine kavuşursun elbet,
Lakin duandan eksik etme
İmtihanın değil sevdan olsun…
İnsan dediğin öyle az veya çok değil,
Sadece güzel sevmeye muktedir.
Gitmek kolaydır, Oysa kalmak
Hem de bir kalbin içinde?
Kader dediğin gayrete âşıktır,
Gayret etmeden
Hayırlısı buymuş deme…
Her şeye rağmen bir umudumuz var,
Zira Allah’ın varlığı ümit etmeye değer.