Uzaktan sevmek can acıtır çoğu zaman… Hoş birçoğumuz beceremeyiz ya neyse. Alınabilirsiniz bu konuda, alınmayın, çünkü dokunmadan sevmeyi öğrenemiyoruz bir türlü... Dokunmadan sevmek bir tarafa ben sevince kokusuna bile ihtiyaç duyan bir insanım… Ne demek uzaktan sevmek… Hem kolay olsa “gözden ırak olan gönülden de ırak olur” sözüne sığınır mıydı atalarımız bir düşünmek lazım. Ancak şunu da es geçmemek lazım. Uzaktan sevebilen bir insan hisleriyle de sevebilen insandır. Yani görmeden, dokunmadan sevebilen insan gerçekten seven insandır demek yanlış olmaz… Bu tür insanların neslinin tükenmiş olduğunu düşünüyorum ya da tükenmek üzere olduğunu. Bu durum tıpkı el yazısının, matbaaya direnmesi gibi bir şey, matbaanın olduğu bir dönemde el yazısında diretmek yazmaya verilebilecek en büyük değerdir… En büyük değerin kıymetini bilebilir miyiz bu zamanda? O da ayrı bir tartışma konusu…