Ne çok hataları affettin,
Ne çok haklıyken bile özür diledin,
Yine de kimseye yaranamadın
Yine de kimse değerini bilmedi
Şimdi bir başına kaldın
Kimseye güvenemeyen
Kimseye inanamayan
Sen
Yalnızca sen kaldın.
Bu kadar yanıldığın yettiyse sana
Birde Rabbine inanmayı dene
Birde Rabbine güvenmeyi dene
Çünkü O
Bu zamana kadar
Kimseyi yarı yolda bırakmadı.
Mutluluk
Aynı rengin insanlarının
Yaşayabileceği bir duygudur
Siyah beyaza aşık olamaz
Beyaz siyaha döner
Aynı olmayan hiçbir renk
Bir araya gelemez
Farklı bir renge dönerler
Kendin gibi kalmanın tek yoludur
Aynı renge sahip olan
İnsana aşık olmak
Ve aramızda kalsın
Buda mutluluğun
Tek Anahtarıdır…
Benzer sıkıcılığa sahip yazılar:
Aşk Şiirleri
Keyifsiz Şiirler
Platonik Şiirler
Sevgiliye Şiirler
Şiir