Hayat çok garip biliyor musun çocuk?
Her an başıma neler gelecek kaygısı ile yaşıyorsun.
Daha neler olabilir ki nereye kadar böyle gidebilir ki?
Söylesene sevmek midir yanlış olan çocuk,
Âşık olmak mı yoksa ona her şeyinle bağlanmak mıdır?
Yanlış olan, yanlışlara davetiye çıkaran?
Nedir be çocuk,
Neden bu insafsız yargılar, neden vefasız sevgiler,
Yanlışlar nerelerde?
Susma konuş be çocuk.
Sabahlara kadar ağlamak mı gerekir yani,
İçe dökülen masum gözyaşlarını hiç kimse mi görmez,
Neden uçurum kenarında herkes itmeye çalışır ki,
El verip çekmek çok mu zor be çocuk,
Söylesene hadi çok mu zor
Beklemeyi dert etmek kendine,
Susup kendine kapanmak,
Hayattan bir nebze olsun hiç zevk almamak,
Neden hep aynı be çocuk,
Söylesene neden hep aynı şeyler...
Oysa herkes mutluluk peşinde değil miydi?
Herkes aynı hayali kurmuyor muydu?
Şimdi sorun ne be çocuk,
Ne oldu ki insanlara neden değiştiler,
Mutlu olmak mı zor geliyor?
Kolay olan ne var ki be çocuk
Ama bilmezler değil mi?
Bugün hak verirler söylediklerine,
Yarın yine aynıdır her şey,
Hem neden değer versinler ki,
Bunca anormal insanın arasında normal olmak,
Çok mu doğru be çocuk söylene çok mu doğru?
Hüzünlendiklerimiz, ağladıklarımız ve öldüklerimiz var,
Oysa gün geliyor hepsine teker teker gülebiliyoruz,
Madem sonrasında gülebiliyoruz,
Söylesene yanlış nerde be çocuk, yanlış nerde…
Kimine göre saçma sapan birkaç cümle,
Kimisi de hiç anlamayacak belki,
Ama sen anla olur mu çocuk,
Hayatın göz önündeki görünmeyen aşağılık yüzünü,
Sen anla, anla ki sen de anlat,
Sen de uzaklaş yalancı gerçeklerden,
Hiç olmamış ve de olmayacak gerçeklerden,
Anla ki bitsin çilen,
Mutluluk gelecek diye daha fazla kandırma kendini,
Sonuçta fakirin eline huzur değer bilmez,
Düşüncesi paradan, zenginlikten ibarettir,
Zenginin ise elinde para, zenginlik
Aradığı tek şey vardır o da huzur…
İşte hayat bu kadar garip be çocuk,
Hem de çok garip…