Hiçbir insan bile bile acı çekmeyi istemez, kime sorarsanız sorun kimse acı çekmek için bir şeyler yapmaz. İnsanların genel mantığı hep bu yöndedir ta ki sevene kadar. İnsan sevince bile bile acının kucağına atar kendini ve ne kadar çok acı çekerse o kadar çok sevdiğini düşünür.
Gerçekten öyle midir peki, çok acı çeken çok mu sever? Evet, insan ne kadar çok severse o kadar çok acı çeker ama yine de sever. Belki de insanın bile bile acı çekmeyi kabul ettiği tek olaydır sevmek. İşin ilginç yanı bu acıyı hiçbir zaman kabullenmez, ona sorsanız mutlu olmak için yapıyordur bunu. Sanırım bunun sebebi insanların yanlış yerlerde kalbini dinliyor olması.
Kalp ile sevmek acı verir insana, bunu binlerce cümle ile kanıtlayabilirim ama en basiti Allah'ın dahi sadece kalp ile sevenleri kabul etmeyişidir. İslam inancına göre bir insan hem kalp ile hem de akıl ile iman etmelidir. Aslında bu da bize gerçek aşkın formülünü veriyor tabi görebilene...
Sen yeter ki gel!
Ben seni hem kalbimle,
Hem de aklımla severim...