Çok bekledim satırlar seni anlatsın diye,
Oysa gözlerin benden o kadar uzaktaydı ki,
Tenin var hiç olmamıştı dünyamda,
Sen hiç olmamıştın dünyamda,
Eriyor şimdi yüreğim,
Çaresizliğin en büyük çıkmaz sokağında,
Sanki gündüz hiç yok,
Her gün geceye, her gece yine geceye çıkıyor,
Ağlamaklı tüm duygularım,
Anlaşılmıyor duygular, yazılmıyor naralar,
Kimse yanaşmıyor varlığına,
Kimseler inanmıyor yokluğuna,
Aslında böyleydi işte her şey,
Varlığınla yokluğun arasındaki mücadele,
Gözlerin var olmadı ki bende hiç,
Onlar bana hiç bakmadılar,
Beni hiç anlamadılar ki,
Nefesini hiç hissetmedim ben,
Hiç bana getirmedi ki kendimi,
Çok bekledim satırlar seni anlatsın diye,
Ama satırlar seni hiç bilmedi ki…