“Sanma ki dert sadece sende var. Sendeki derdi nimet sayan da var” demiş Mevlana Hazretleri. Bence çok da güzel demiş. Çünkü biz insanlar bizlere verilenlerle yetinemeyen her zaman daha fazlasını isteyen, arzulayan varlıklarız. Oysa biraz genelleme yapsak belki de hiç olmadığı kadar şükredeceğiz halimize ve sıkıntımız kendiliğinden ortadan kalkmış olacak. Mesela kendimizi beğenmiyor olabiliriz. Oysa gözleri görmediği için kendini ölene kadar göremeyen insanlar var. Düşünüp, şükretmeyi bilmeliyiz. Fakir olmamız mı sıkıntı? Ben bu satırları yazarken bile açlıktan ölen binlerce insan var. (Abartı olduğunu düşünebilirsin her gün 400 milyon insan aç yatıyor.) Ve belki de sorun sevgilinin seni terk etmesidir. Hiç düşündün mü annesiz, babasız ve kardeşsiz kısaca kimsesiz yaşamak zorunda olan insanlar var. Onların yerinde olsak daha mı iyi olurdu. Ben hiç istemezdim doğrusu. Bu yüzden boş ver giden gitsin biz kalanlara şükredelim…
“Sanma ki dert sadece sende var.
Sendeki derdi nimet sayan da var…”